Då er adventstida 2022 i gang på skikkeleg. Julegrantenning på skulen i går, og på Kvæven i kveld.
Korps med julesongar, flinke ungdomar som syng jula inn, og lett snødrev i lufta gjer at det er let å kome i julestemning. Dessutan er det greit med litt ekstra lys i dei lange mørke dagane…
I dag var eg så heldig å få vera med på filminnspeling av ei viktig hending her i bygda vår.
Flotte profesjonelle fagfolk rettleia ein super gjeng med amatørar med særs stødig hand nokre timar.
Ein regnvåt novemberdag var det, men med stå-på-vilje og entusiasme, vart det til ei kjekk oppleving.
Del 1 done. Del 2 kjem ved seinare høve…
I juli la eg ut eit fotoalbum eg har digitalisert. Det mangla litt informasjon om personar og stader.
I samband med dette, sendte eg e-post til dei næraste musea i området. Eg fekk napp frå Vest-Agder-museet(?).
E-posten var vidareformidla til Torfinn Norman Hageland, forfattar av mellom anna “Hellerboka“.
Han var enig med meg at fyrste biletet var Sirdalsvatnet.
Vidare er dette biletet frå Kvinen.
Så tek oldefarr oss, og følgjet sitt med vidare forbi (vil eg tru) Josephsbu. I alle fall all den tid Hageland meiner at dette bilete er frå Vardehei.
Til sist kan gode Hageland informera om at bileta med to etasjar og fjos må vera ved Pytten i Bygland kommune.
Hjarteleg tusen takk til fagekspertisen ved Vestagdermuseet, og ikkje minst Tormod Hageland som kunne hjelpa med dette.
Så då gjenstår det berre å finna ut kven denne ekspedisjonsleiaren kan vera. Kva skulle dei til Pytten for mon tru?
Det skulle vel då aldri vera keisar Wilhelm 2 på snartur i Sirdalsheine? Han ville i alle fall ikkje ha vore siste tyskar på tur…
Ei reiseskildring frå Sirdal kan også lesast på Nasjonalbiblioteket sine nettsider.
Dette fotoalbumet er etter min oldefar, Ingebrigt Tjørhom. Han var oppassar på Håhedlar i mange år, og eg kan ikkje sjå anna grunn enn at det er nettopp difor han har vore med på denne turen.
Det store spørsmålet er jo kven han har fått albumet av. Kven er den staselege karen med skjegg, som kan kosta på seg ein heietur med famelien i 1921? Kven er karen som tek med fotoapparat, i 1921(!), og dokumenterer turen?
Eg har ein teori om at følgjet har kome til Sirdal via Sirdalsvatnet, fare oppover via Dorgefoss, og så via Håhedlar til heia over mot Setesdal. Men om dei har vore heilt til Setesdal, eller om ein har returnert til Sirdal er ikkje godt å veta.
Legg gjerne att ein kommentar om du har kjennskap til nokre av personane eller stadane på bileta.
I samband med det, kan det jo vera interessant å ta eit historisk tilbakeblikk på kvar øvre Sirdal kom i frå. Kva kant av landet dei forheldt seg til, som heilt sjølvsagt?
Et gamalt klipp frå NRK tek oss me attende…
Sjølv om me totalt ignorerer den tydeleg Rogalandsinspirerte dialekten, så er det i mitt hovud, ein heilt naturleg tanke, at Lysebotnen, som eg jo også har hatt slekt i, saman med øvre Sirdal, takkar for seg og dreg i vesterveg til Gjesdal. Som EIN kommune.
Omsider kan gjerne Dirdal bli den metropolen den vart lova å vera, då oljeutbygginga fann stad. Kva med, tja, eit kraftvitensenter der? Med sjøtilgang for å ta i mot tilreisande turistar? Rundtur innover dalstroka innafor, og ned att til Lysebotnen, der skipet møter dei att? Sjølvsagt med moglegheit for å hurtiglada batteria med kortreist landstraum.
Februar. Bursdag er over, og lysare tider kan merkast på kroppen. Når sola vel å stikke nasen sin fram etter lang tids fråver, kan ein kjenne strålinga i huden som reine energiboostar.
Ein dag til, så bikkar me over i våren. På papiret i det minste. Då er det vel lov å sjå litt framover. Glede seg. Til det varme. For med gode to månadar til med snø, så veit ein jo at ein kjem til eit metningspunkt før eller seinare.
På dagar som i dag, er det berre å nyte i fulle drag.
2022 tek til med tre nyttårskort som min farfars bror har samla i eit album ei gong tidleg på 1900-talet. Godt nytt år!
