Tagged in: web 2.0

Vaksne og born som vener

Eg har tidlegare skrive litt om temaet lærarar og elevar som vener på Facebook. For ikkje mange dagane sidan dukka denne artikkelen opp på NRK sine nettsider.

No har Lisa Nielsen (The Innovative Teacher) nok ein gong kome med nokre edruelege tankar omkring læarars og elevars interaksjon på nettet. Ho tek fatt i ein bloggpost skriven av Ben Grey.

Der heiter det om sosiale media mellom anna at;

“The logic cited behind banning such mediums is most often due to the danger and risk of inappropriate interactions between teachers and students. If that’s the case, then there’s a whole lot more banning that we need to do. Because what about the times when students stay after school to get help from a teacher? Or what about the times when students call a teacher’s classroom phone for help? Or what if a teacher tutors a student? Or what if a teacher bumps into a student at the local mall?”

Les meir enn gjerne heile posten hans her; A little common sense.

Julegåve frå meg til It’s Learning

16 desember kom It’s Learning med ei lenge etterlengde oppgradering av læringsplattformen dei leverer til det norske (og andre) skuleverk.

Forventningane var nok gjerne litt i høgaste laget, for endringane er ikkje grandiose.

Etter den siste brukarkonferansen til It’s Learning, vert det sagt at det vil verte meir fokus på brukarvennligheit. Det er i så fall ikkje for tidleg, for nettopp dette er noko fleire enn eg har bite meg merke i:

For det er nettopp det som skjer i it’s learning – brukersnittet ødelegger for det som skal skje på en læringsplattform – læring. it’s learning fremstår som byråkratisk, gammeldags og usosialt. Det kan vel ikke være intensjonen? – mortempo.net

og…

Vi trenger jo ikke bry oss om hva brukerne synes, så lenge vi tjener penger. – idaallen.wordpress.net

Så antan It’s Learning vel å bry seg om dette eller ei, her kjem eit tips til utbetring!

På It’s Learning kan ein lasta opp filer til noko som dei har definert som “mine webfiler”. Dette kan vere tekstfiler, biletfiler, videofiler og lydfiler. Det er berre storleiken som vil avgjera om du gjerne ikkje får lasta det opp.

Dette kan ein så settja inn i til dømes eit notat. (Peker til fil (mine webfiler) Nettopp det har eg gjort med nokre lydfiler. Problemet her er at ein ikkje har råderett over korleis desse “webfilene” vert presentert. Ein ender opp med ei lenkje til fila som vert opna opp i eit nytt vindauge. For elevar i 1. klasse, altså på barneskulen, ikkje vidaregåande, kan det fort verte noko forvirrande.

Det er ikkje mykje programmering eg driv med i min lærarkvardag, men såpass kan eg at eg har knota meg fram til følgjande eksempel til korleis det ville ha vorte meir brukarvennleg.

Det er altså her tale om kun nokre få linjer kode, for å gjere det heile meir brukarvennleg. Kva som hindrar It’s Learning i frå å ta dette steget veit eg ikkje, men no kan dei i alle fall sjå at det er mogleg!

Så skulle julenissen i Bergen settje pris på gåva, er det berre å ta kontakt for avtale om konsulenttenester. Diverre tok det nok lenger tid å forfatta denne bloggposten enn det gjorde å gjere brukaropplevinga i It’s Learning betre…med skatt vil eg sikkert gå i minus, så sjå på det som ein donasjon. God jul!

Musikkskule

Det er nokre år sidan eg rippa min fyrste song til mp3. Pionerartisten i så måte var svenske Robyn, med slagaren “Do you really want me”. Det var ei herleg tid på mange vis. Ting var utfordrande, og ikkje heilt beint fram. Etter å ha teke opp lyden frå CD’en til harddisk i wav-format, var neste steg i prosessen å konvertera det heile til mp3. Dette innebar ein lang kommando i eit DOS-vindauge, og så opp mot ein halvtimes venting på resultatet. Etter dette var det berre eit steg att, nemleg å zippa mp3-fila ned slik at ein kunne dela ho opp og leggje mp3’en på dei tre floppydiskane det heile kom på. Så kan ein sjølvsagt spørje seg…kva var poenget med å laga så mykje styr for ingenting? Musikken var då alt på CD’en…

Det grunnar nok i eit ynskje om å “berre kunne det”. Å ha moglegheita til det. Det var dengong. No kan alle.

I dag har eg leika meg med ein kombinasjon av det som til saman  må vera det perfekte verktyget for einkvar musikklærar i skuleverket. JamStudio OG Audacity. Med å nytta fyrstnemde kan ein enkelt laga musikkbitar som ein så kan settje saman i Audacity. No hadde det seg slik at eg hadde Audacity inne her, men skulle ein ynskje å ta steget heilt ut i nettskya, så kan Aviary sitt verkty Myna gjere jobben. Det er difor berre å opne slusene for alt web 2.0-innhald fyrst som sist!

Mitt resultat i dag vart dette:
[audio:http://www.dalstroka-innafor.net/wp-content/uploads//2009/10/a.mp3]

Inspirerande

Om kvardagen kanskje kan verke litt håplaus når det viser seg at skuleborna endå ikkje har lært seg når det er tid for matfriminutt, så kjem det av og til ein oppkvikkar.

Eg er jo ein flittig brukar av Google si epost-teneste, og har “verva” alle mine små håpefulle. Difor kriblar det jo ekstra når det dukkar opp førespurnadar av typen under frå tid til annan. “YES!” ljomar høgt og lenge inni meg…

Inspirert elev?