Category Archives: Moro

Friluftsliv, Moro

Naturvernarar

3 Comments

Det er jo med ein viss fryd eg les om at Naturvernforbundet har vunne i retten mot godseigar Løvenskiold i dag. Men strengt tatt er ikkje det som er det mest oppsiktsvekkande med sjølve saka.

Ser ein på det tilhøyrande biletet til artikkelen, vil ein kanskje heva augnebrynet ein tanke om ein også har vore innom Sirdølen si nettutgåve i det siste. Ta ein nærare kikke på bileta under, så kan du sjølv fundere på kva Gunnar (for ordens skuld, på biletet til høgre) eigentleg har drive med i Nordmarka… Her luktar det skap-naturvernar lang veg!

Moro

Elevdialog i praksis

1 Comment

I ein hektisk skuledag skal ein ha tid til mykje. Deriblandt er det viktig å samtala med elevane om korleis dei har det på skulen samt at ein skal gje tilbakemelding på korleis elevn gjer det reint fagleg.

I nokre tilfelle rekk ein ikkje alt, og då kan kanskje denne lærar-elev-dialogen skje i andre former. Skriftelege former i dette høvet.

Eg høyrde med eit ein voldsom latter frå andre etasje her på Sinnes. Mor mi var oppe og romsterte rundt, og ein kunne tru det hadde tippa over for henne i og med at det ikkje var nokon andre der oppe. Litt etter kjem ho ned med ein gamal prøve av eine bror min. Matematikk er faget, men dialogen som har utvikla seg i svaret han har gjeve, kunne minne meir om språkfag.

Her har Glenn Audun gjort sitt beste for å svara på oppgåva.Læraren har så gjort si oppgåve og retta.Dernest har min standhaftige broder teke korrekturen til seg i heller liten grad.Viljen til å læra ligg jo her tjukt utanpå! :)

Generelt, Moro

Sanninga om ei myte

No comments

Rune Halvorsen gjorde det i si tid soleklart for meg at det å drikke Coca Cola frå glasflaske var noko heilt spesielt. For min eigen del gjekk det strengt tatt mest i Huset’s cola og champagnebrus utan at eg kjende den heilt store skilnaden mellom det eine og det andre. No når eg har trukke eit par visdomsjeksler, og bort endå fleire hòl, så er mine utskeiingar på “sockervatn”-fronten derimot særs sparsommelege.

Men Rune si urbane myte om at glasscola er ein suveren vinnar, kan sjå ut til å halda vatn. Matforskaren Sara Risch har sett nøyare på spørsmålet og kome fram til at dei ulike innpakkningane har ulik innverknad på den svarte væska.

“While packaging and food companies work to prevent any interactions, they can occur,” she says. For example, the polymer that lines aluminum cans might absorb small amounts of soluble flavor from the soda. Conversely, acetaldehyde in plastic bottles might migrate into the soda. The FDA regulates this kind of potential chemical contact, but even minute, allowable amounts could alter flavor.

Popular Science

Ahhh….

Moro

Mmm mmm mmm så djupt!

No comments

Ein av dei vokalistane eg er absolutt mest imponert av blandt det eg kjenner til av musikk er Crash Test Dummies‘ Brad Roberts. Gruppas utvilsomt mest kjende song, “Mmm mmm mmm”, frå filmen “Dum og dummare” var utvilsomt med på å gjere gruppa kjend ut over Canada’s grenser. I heimlandet deira var det derimot “Superman song” som gjorde dei kjende;

I leitinga etter litt mimremusikk frå det herlige 90-talet, kom eg og over ein melodi eg ikkje hadde høyrt tidlegare som og fall i smak. “I’ll never leave you alone”. Ironisk nok (om ein legg merke til teksten) er konserten frå ei kyrkje…

Moro, Økonomi

Uventa utslag av finanskrisa…

No comments

Det har vorte sagt at finanskrisa kjem til å ramma fotballen før eller seinare. I Sauda ser dette no ut til å vera tilfelle. Utanfor den lokale bruktmarknaden, ja…det står “Bruktmarkedet” på skiltet på veggen, kunne ein den 10.05.09 skoda fylgjande:

Krise i fotballen

Eg trur i det minste at ein må sjå nærare på innhaldet i ordet “innbyttarbenk”. Kva seier ordbøkene om dette Sylfest?

Moro

Norway and the Eurovision song contest

1 Comment

I can’t say I like it, but here’s my contribution to the Eurovision song contest debate ’09. First som history that I kind of assume has grown to be common knowledge these days;

  • 1984 – Bobbysocks wins with “La det swinge“
  • 1996 – Secret Garden wins with “Nocturne“
  • 2009 – Alexander Rybak wins with “Fairytale“

The above show the years, artist and song that Norway has taken home first price in this weird, European song contest that oddly enough is called “grand prix” in Norwegian. That in itself leaves room for some rather funny misunderstandings when talking about this contest to non-europeans.

Anyway. The thing I want to put the spotlight on is as follows. Bobbysocks is a duo. It consisted of Hanne Krogh and Elisabeth Andreasson. The latter is originally Swedish.

Furthermore…Secret Garden is a duo as well. It consists of Rolv Løvland, who is probably most famous for composing the hit “You raise me up“, and the Irish violinist Fionnuala Sherry. Is it clearing up?

Alexander RybackThird…Eurovision song contest 2009. Alexander Rybak crushes all previous records, and ends up in a solid first place with a record score of 387 points. To be fair…he is backed up up by the amazing Norwegian folk dance company “Frikar“. Nevertheless the question remains;

Is it possible for Norway to win the European song contest without the solid help of “foreigners”?

Just to be clear…I am not criticising any of the winners…it’s just a though. Alexander Rybak will for the year to come find himself under siege by the united international music press. Let’s just hope the 23 year old copes with all the fuss! And to finish up; congratulations with an astonishing performance Alexander.

Edit:
It seemes that I was hitting the nail right on the head. The discussion on “RedaksjonEN” tonight was, amongst other things, about mixing “norwegian and foreign culture”. (T. Giske, 25:45)

IKT, Moro

Topp 3 PC-spel

No comments

Eg er ingen stor gamer, men eg har då lete auga få unngjelde nokre seine nattestimar framfor dataskjermen likevel. Dette er dei tre spela eg har brukt desidert mest tid på framfor PC’en, og som også har gjeve meg mykje å bryne dei små grå på samstundes som eg har hatt det artig.

#3 – Normality

#2 – LBA 2

#1 – Colonization

Moro, Personleg

Ein mogleg definisjon av ordet “visdomsjeksel”?

No comments

Eg har ikkje vore hjå tannlegen sidan førre årtusen.

Den setninga der høyrest nok litt verre ut enn det eigentleg er, men likevel er det gale nok. Det er snakk om ein tiårsperiode sidan sist eg senka meg sjelvande ned på tannlegestolen. Mykje er med det same. Lydane, luktane, syna….det einaste som er endra er strengt tatt kjenslene.

Men som sagt, så er det altså ei stund sidan sist eg var innom ein medicus dentarius for ein sjekk. Hovudgrunnen er vel eigentleg det at eg ikkje har hatt særs vondt i dei, men eg fekk ein gong eit kompliment for den “flott” tanngarden min…av ei gammal dame i Nepal. Det siste der burde kanskje fortalt meg eit og anna.

Sist veke var det likevel på tide med eit raid. Det vart ikkje berre ein svipptur innom. Heile tre vitjingar måtte avleggjast før Lalita var nøgd. Japp…tannlækjaren heitte Lalita. La-la-la-laliita. Namnet rullar lett på tunga, og dei tidlegare fryktinngytande instrumenta på bordet over bringa di dansa like lett rundt i kjeften. Dalsmo sine arr i tannlegeminnet mitt var i ferd med å forsvinna som morgondogg i graset ein tidleg sommarmorgon.

Ein time med åpen kjeft tek på...Men luktane er dei same, lydane like så. Det einaste som er endra, er kjenslene. Status etter Tannlækjarveka ’09 vart slik:

  • Måndag; 1 stk visdomsjeksel (1830,-)
  • Onsdag; 1 stk visdomsjeksel (1830,-)
  • Fredag; 4 stk hólreperasjonar (4280,-)

Snaue 8000 kroner med andre ord. Men ein kan mest seia at det var verdt det, for heile seansen kjendest mest ikkje. Sprøyta, som eg skal innrøma at eg hadde frykta før eg steig inn i Karius og Baktur-helvetet, baud på mindre smerter enn det gjorde å skjera seg på peikefingaren med ostehøvelen tidlegare i veka. Slik sett var det vel meir smertefullt å få levert kvitteringa på gildet. Men det er her det er viktig å halda korrekt perspektiv på saker og ting.

Med tanke på at det er såpass lenge sidan sist eg var innom tanngardsreperatøren må ein jo gjera visse justeringar i reknestykket. Summen kan i det minste dividerast på 10, om ikkje endå meir. Ein endar då opp med ein tålig edrueleg årleg sum på 794 kroner, noko som slett ikkje kan seiast å vera så hakkande gale.

Men etterpåklokskap er jo som kjend den beste klokskapa, og kan hende er det også nettopp difor ein har fått plassert det velklingjande namnet “visdomstenner” på dei bakerste jekslene?

1 … 3 4 5 6 7 … 19