Eg har kollidert eit par gonger tidlegare i mitt liv. Kvar gong har vore særs ulik den forrige. No kan eg notera ned endå ei slik ugrei hending. Heldigvis var det ikkje mi skyld denne gongen.
På veg til arbeid ute på Sola vart eg liggjande i høgre fil etter siste rundkjøring før rundkjøringa der motorvegen treff Stavanger. Med eit begynte rumpa på bilen å gå mot høgre utan at eg så mykje som hadde rørt på rattet. Eg forstod ingenting, og begynte å ratta mot venstre det eg makta. Her veit eg at hjernen har kopla litt ut, for eg kan ikkje heilt hugse kva som hendte før eg så noko svar i vindauget til venstre for meg, vips var eg over i venstre fil…baklengs.
Utan å ha forstått kva som traff meg, vart eg sittjande å venta på ei smell. Heldigvis kom det ikkje. Eit lite dunk var vel alt eg kjende, idet den bakre støytfangaren fann eit passande tre mellom dei to kjøyrerettningane på Madlavegen, og der stoppa eg opp.
Fyrst no vart eg klar over kva som hadde hendt. Eg kikka etter kva som hadde truffe meg, men ingen bilar såg ut til å ha merka at eg hadde vorte skvisa rundt i køyrebanen og no stod stille. Eg vart sittjande litt å tenkje…kva hadde truffe meg…kva gjer eg no?
Lysa til høgre for meg av bilar på veg til Forus gav meg ikkje noko svar. Etter å ha slått av lysa og daua bilen, strekte meg over i settet og tok tak i sekken. Eg visste at eg måtte på arbeid! Døra var uvanleg vanskeleg å få opp, men etter nokre forsøk klarte eg å koma meg ut. No stoppa også ein diger lastebil borti vegen.
Bak meg høyrde eg stemmar, og nokre arbeidarar med gule vestar kom settjande til over vegen. Eg hadde endå ikkje ein heilt klar plan over kva i alle dagar eg skulle ta meg til, då dei ropte at me måtte få bilen opp på fortauet på motsett side av vegen. Eg sette meg inn att i bilen att, og mi stolte skute vart rulla over vegen og opp på land.
Deretter gjekk det eigentleg slag i slag. Medan eg vart ståande og kikke etter overkjøyraren saman med karane som hadde gjeve meg ei hjelpande hand, dukka det opp ein politibil med blålys. “Raskt levert”, tenkte eg med meg sjølv. Men det var nok anna, viktigare saker dei var ute etter der og då, for dei freste ganske elegang forbi. Like etter dukka min motstandar i Destrction Derby: Stavanger opp. Han hadde ikkje merka at han kjøyrde på meg før det kvite taket hadde dukka opp framom han idet eg var snurra 270 grader rundt, over på andre sida av vegen.
I biletserien under kan du sjå resultatet. Dei to fyrste bileta er frå i dag tidleg, medan resten er no i ettermiddag.
Mildt sagt ugreit, og ei rekkje spørsmål dukker opp.
- Korleis skal eg koma meg på arbeid i dag?
- Korleis skal eg koma meg heim til helga?
- Korleis skal eg koma meg på arbeid framover?
- Skal eg ha ny bil?
- Har eg råd til ny bil?
og sist men ikkje minst;
KORLEIS I SVARTE KAN EIN BERRE SKUBBE NOKON AV VEGEN??? Djises…
Men alt i alt så gjekk det eksepsjonelt godt denne gongen. Ingen personskadar, og kajakkfesta er intakt.