Idag opplevde eg det som til no må seiast å vera det tydelegast teikne på at er er i ferd med å dra på åra.

Mandag var fyrste dag i siste ordinære praksisperiode, og allereie tredje dagen ser det ut som om eg har gitt eit ulasteleg inntrykk på personalet, for i siste friminutt, tok ei av mine praksislærarar ordet og lurte på om eg hadde noko dame. (Diverre har eg ikkje det). Vidare lurte ho på kor gamal eg hadde rukke å blitt, og eg sa som sant var, at om kun kort tid no, så rundar eg 26 levde år her på denne kula.

Grunnen til at ho spurte, kunne ho fortelje meg, var at ho sjølv hadde ei dotter som nett hadde vorte 26. Denne blomen oppheld seg for tida i Bergen, og eg “verka som ein kjekk gut”.

Eg veit ikkje…men har det begynt å lysa “svigermor søkes” i panna mi eller noko? Men alt i alt, så må ein vel sei det at det er slike artige ting som gjer dagen litt meir utanom det vanlege, og som ein kan smile godt av seinare når ein tenkjer tilbake på praksistida si. Men den potensielle svigermora verker jo triveleg ho…:)