Det er rett og slett ei ganske merkeleg kjensle å vakne opp i Tokyo by. Ikkje lenger enn 200 meter unna den høgaste klossen dei har klart å plassera her bur me, og eg ser rett bort på han frå vindauget over senga mi her. Ein skulle tru at i eit land som kvart år vert råka av 200 jordskjelv, så ville ein sjå spor av denne aktiviteten overalt der ein snur seg. Det gjer ein då altså ikkje. Men det er vel ei myte det og, på same måte som Japanarane trur at med har isbjørn gåande rundt i gatene der heime til ei kvar tid.Me er ferdige med den vesle rundturen i Japan no. Skjønt å kalla han liten er vel å ta hardt i. På under ei veke har eg unnagjort minst 1400 kilometer med tog (sansynlegvis meir sidan jernbaneskinnene ikkje eingong her går i ein rett strekning), eg har vore innom fire ulike byar, Hiroshima, Osaka, Kyoto og Tokyo, eg har vore i tre ulike slott/borger. Resten av tida skal me vera her i Tokyo. Kanskje det vert bilmesse, teknoshow…i dag skal me avgarde og sjå på det ypperste som Japan kan by på av popkultur, altså populærkultur.Men no er det på tide å finne seg frukost….helst noko som ikkje smakar fisk og er gjennomsiktig.Ellers er det berre å gå inn på Facebook og sjå på profilen til Torger San, eit produkt av ei vitjiing i ein bokbutikk.