Tagged in: krise

Holmestrand offentlige skole for døve – foreldreblad – 1943

Min farbror, Ingvald, gjekk på Holmestrand offentlige skole for døve under krigen. Utsnittet over er delar av foreldreblad som vart sendt ut i januar 1943.

Med tanke på siste tiders koronapandemi, så trur eg ein skal vere glad for at ikkje forsyningslinja med mat vart påvirka.

No var ein “heldig” denne gongen, men neste krise kan fort påvirka drivstofflinja. Då har ein med eitt eit kjempeproblem.

“I skoleåret 1940-1941 og 1944-1945 hadde tyskerne overtatt skolen og brukte den som base. Årene i mellom var elevene på skolen som vanlig. Fordi det var så lite mat under krigen, begynte skolen å dyrke grønnsaker som potet. Etterhvert begynte de også med gris.”Wikipedia, Holmestrand offentlige skole for døve


“Så var det en sak som jeg gjerne vilde at dere foreldre kom med uttalelser om. Det gjelder de deilige sendinger av ost, smør, syltetøy o.s.v. som barna får heimefra.

No i disse tider da det er så vanskelig med mat, er skolen meget taknemlig for dem. No i disse tider da det er så vanskelig med mat, er skolen meget taknemlig for dem. Hvert barn gjemmer sine gode saker i et skap og tar det selv fram til hvert måltid og det er en glede og se hvor det smaker dem. Skolen har jo ikke i disse rasjoneringstider for meget av slike gode saker.

I normale tider er det imidlertid et stor MEN som kommer til. Forholdene er nemlig slik at det er en hel del barn som ikke får sendt slike godsake heimefra.

Det gjelder særlig dem som kommer fra byene. I byen er det jo ikke noen overflod på mat.

Er det en glede å se på de barna som har fått noe heimefra så er det trist å se på dem som ikke har no. Det er lange blikk som blir sendt dem som har noe, og lukten av stekt skinke og egg er ikke god til det krigsbrøde og krigsmargarin som de andre får.

Jeg er helt oppmerksom på at dette er et meget vanskelig spørsmål. Jeg vilde selv føle meg fristet til å sende hjertebarne en godbit hvis jeg hadde måttet sende mitt barn til døveskolen.

Som sagt, i disse tider er vi allikevel gla for det. Det er en hjelp for skolen for De vet: Alle monne drar, men i normal tid er det noe annet. Jeg vil be Dem uttale dere om dette.”

G. F. J.

Vår statsminister?

Jens Stoltenberg fortel om si tolking av korleis gjeldskrisa vil påverka Noreg. Han teikner og forklarer korleis ein kjem inn i ein ond sirkel. Her nyttar han ordet “jobb”. Der stoppa det for min del.

For mange år sidan lærte eg av Magnar Undheim at “å jobba” var eit ord som hadde dukka opp i samband med aksjar. “Å jobbe med aksjer.” Norsk ordbok på ordnett.no støtter denne definisjonen på “å jobbe”;

jobbe -et; -ing

1 drive dristige, lettsindige spekulasjoner med aksjer, eiendommer e.l.: jobbe i skipsaksjer / jobbe med usikre papirer
Eg vonar ikkje det er eit medvite ordval av Statsministeren, leiaren for Arbeidarpartiet. Eg trur og håper ikkje at han tenkjer meir på dei som jobbar, enn dei som arbeider? Det er trass alt arbeidskrafta som skapar verdiar, og ikkje dei som jobbar med aksjar.
For Norsk ordbok omtalar også “jobb”;
jobb [jåbb] -en, -er

1 kortvarig, tilfeldig, lønnet arbeid: i studietiden hadde han mange forskjellige jobber;
Kortvarige tilsettingar er då ikkje noko å trakta etter om ein ynskjer eit stabilt samfunn?

Jobbane finst!

I dag kan mellom anna E24 og Aftenbladet melde om at det likevel finst fleire ledige stillingar i det offentlege. Trass i krisetider finst det altså likevel arbeid å få.

Det er ikkje lenger enn snaue 14 dagar sidan eg blogga om dette problemet;

I skulane trengst det lærarar, og som eg tidlegare har nemnd har nok mange utdanna forsvunne over i privat sektor. Difor er det litt skremande at det er så mange ledige jobbar. Når ein ikkje får ein einaste søkjar til ei fast stilling som lærar er eg redd det kan tyde på at mange som kanskje har ei lærarutdanning heller sit på gjerdet framfor å gå attende i læraryrket


Arbeidsløyse?

Finanskrisa bringer med seg stor arbeidsløyse. Det kan ein lesa rundt omkring overalt der ein snur seg om dagen. Coca-Cola seier opp fleirfoldige tilsette delvis på grunn av finanskrisa, Eramet i Sauda permiterer over ein lav sko…ja det er heile 20.500 fleire arbeidsledige i registra hjå NAV no enn det var på same tid i fjor! NRK melder også om at 174 fleire sørlendingar no går på trygd enn det som var tilfellet for eit år sidan. Dette tilsvarer 13,1 prosent av Vest-Agders innbyggjarar.

I grevens tid kjem regjeringa med ei vitamininnsprøyting. Ei krisepakke der mange, i følgje sjeføkonom i LO Stein Reegård, vil få ny jobb. Det triste er at når han seier det, tenkjer han fyrst og fremst på bygg- og annleggsbransjen. Den same regjeringa har vistnok gått inn for ei satsing på skule og utdanning. Det skulle ein ikkje tru når resultatet er at skular rundt om i Noregs land vert lagd ned. I staden for å oppretthalda små skular, satsar ein no i staden på grandiose utdanningsfabrikkar. Eg meiner ein slik tanke er totalt feil! Eg ser med gru på den utviklinga som breier om seg med større og større skular, der ein har klassar som er større og større. “Spare pengar” er det jamne mantraet ein høyrer. Gong på gong. Trass i at regjeringa jo som eg allereie har nemnd satsar på utdanning.

Tilbake i juni 2007 skreiv eg nokre tankar omkring den lærarmangelen som då var. Det kunne vore interessant og sett tal på kor mange fleire lærarar det har kome pr. elev i skulen sidan då. Eg fryktar at det er mindre no enn då! Men det har like fullt vorte satsa på utdanning. Då spør eg meg sjølv; kven stikk av med pengane?

No er det altså krisetid og fleire og fleire står utan jobb for kvar dag som går. I skulane trengst det lærarar, og som eg tidlegare har nemnd har nok mange utdanna forsvunne over i privat sektor. Difor er det litt skremande at det er så mange ledige jobbar. Når ein ikkje får ein einaste søkjar til ei fast stilling som lærar er eg redd det kan tyde på at mange som kanskje har ei lærarutdanning heller sit på gjerdet framfor å gå attende i læraryrket på bakgrunn av dei erfaringane dei gjorde seg då dei var aktive lærarar.

Det skulle kunne gå ann å tru at tilhøva har vorte betre med tanke på satsinga frå regjeringa. Diverre kan det sjå ut som om det for det meste har vore eit spel for galleriet. Spesielt med tanke på at dei som skal handtera arbeidsløysa ikkje ein gong har råd til å ha nok tilsette på jobb!